Rezultati novog istraživanja koji su objavljeni 13. juna u časopisu "Science", pokazuju da se na  dubini od oko 660km ispod zemlje nalaze velike količine minerala ringvudit koji u sebi nosi vodu,prenosi britanski "Guardian"...

Ovo gore navedeno znači da  sva voda na našoj planeti dolazi iznutra, i da je na površinu izbila geološkim aktivnostima planete, a ne da je, kao što su pre naučnici mislili proizvod otapanja leda pod sve većim temperaturama.Ovakvu t6vrdnju izneo je  geofizičar Stiven Jakobsen, koji je jedan od autora istraživanja na Northwestern University

"Geološki procesi na Zemljinoj površini, poput zemljotresa i vulkanskih erupcija, samo su odraz onoga što se dešava unutar naše planete, a što mi ne možemo da vidimo. Mislim da smo konačno u mogućnosti da u celosti sagledamo proces kruženja vode, koji može da objasni ogromne količine vode na našoj planeti. Naučnici su decenijama tragali za vodom u dubini Zemlje”, kaže i tvrdi geofizičar Jakobsen.

 Njegove kolege i on su prvi pružili jake dokaze da se u omotaču Zemljinog jezgra (mantl) nalaze velike količine vode. Njihovo istraživanje zasnovano je na ispitivanju terena u SAD, uz pomoć tehnologije koja dopire do dubine od 660 kilometara Zbog svoje strukture kristala, ringvudit se ponaša kao sunđer koji upija vodonik i čuva vodu u sebi. Čak i kada bi samo jedan procenat stena mantla činila voda, to bi bila tri puta veća količina nego količina svih okeana na Zemlji, kaže Jakobsen.

Ovo istraživanje obezbedilo je dokaze za teoriju prema kojoj bi se od topljenja i pomeranja stena u tranzitnoj zoni između gornjeg i donjeg mantla/omotača jezgra mogla stvoriti voda koja ostaje zarobljena među stenama na velikoj dubini.

“Da u tom sloju ne postoji voda, onda bi se sva ta količina vode nalazila na površini naše planete, i samo bi planinski vrhovi ponegde provirivali iznad vodene površine”, dodaje Jakobsen.

On objašnjava da bi upravo taj sloj vode mogao da imao ulogu tampon, zbog kojeg se nivo okeana nije značajnije povećavao poslednjih miliona godina.Ranije se smatralo da se najveći deo topljenja u omotaču jezgra dešava znatno bliže površine Zemlje, svega 80 kilometara ispod nas.